شروع داستان فرهاد و شيرين وحشى‏بافقى

2ـ ستايش پروردگار:

به نام چاشنى‏بخش زبانها

حلاوت‏سنج معنى در بيانها

شكر پاش زبانهاى شكر ريز

به شيرين نكته‏هاى حالت‏انگيز

ديوان: 493

3ـ مناجات و راز و نياز با خدا:

خداوندا نه لوح و نه قلم بود

حروف آفرينش بى‏رقم بود

ارادت شد به حكمت تيز خامه

به نام عقل نامى كرد نامه

ديوان: 495

4ـ ستايش پيامبر:

حكيم عقل كز يونان زمين است

اگرچه بر همه بالانشين است

به هر جا شرع بر مسند نشيند

كسش جز در برون در نبيند

ديوان: 498

5ـ چگونگى شب معراج:

شبى روشن‏تر از سرچشمه نور

رخ شب در نقاب روز مستور

دميده صبح دولت آسمان را

ز خواب انگيخته بخت جوان را

ديوان: 502

6ـ در ستايش امام به حق على (ع):

نه هر دل كاشف اسرار «اَسرى» است

نه هر كس محرم «راز فَاوحى» است

نه هر عقلى كند اين راه را طى

نه هر دانش به اين مقصد برد پى

ديوان: 505

7ـ در آرايش و نكويى سخن:

سخن صيقلگر مرآت روح است

سخن مفتاح ابواب فتوح است

سخن گنج است و دل گنجور اين گنج

وز او ميزان عقل و جان گهرسنج

ديوان: 507

پس از آن دو حكايت كوتاه آمده و سپس داستان عشق و بيان رنج و محنتهاى عاشق آورده مى‏شود.