مضامين غزل هاي وحشي - سفر معشوق

سفر معشوق

 

سفر معشوق به دليل آنكه هجران و دورى به بار مى‏ آورد براى وحشى سخت و صعب است. اشتياق ديدار يار وجود وى را مى‏ سوزاند و باز نگشتن معشوق از سفر را بى‏ رحمى و ظلم او تلقّى مى‏كند.

 

آه تا كى ز سفر باز نيايى بازآ                               اشتياق تو مرا سوخت كجايى؟ بازآ

 

شده نزديك كه هجران تو ما را بكشد                       گر همان بر سر خونريزى مايى بازآ

 

كرده ‏اى عهد كه بازآيى و ما را بكشى                   وقت آن است كه لطفى بنمايى بازآ

 

رفتى و باز نمى‏ آيى و من بى‏ تو به جان                      جان من اين همه بى‏رحم چرايى بازآ

 

وحشى از جرم همين كز سر آن كو رفتى                    گرچه مستوجب صدگونه جفايى بازآ        *ديوان:3

 

يا رب مه مسافر من همزبان كيست                 با او كه شد حريف و كنون همعنان كيست          *ديوان: 29

جدا ز يار چه باشم در اين ديار مقيم                  چو يار كرد سفر زين ديار خواهم رفت                *ديوان: 44

 

از حال ما چنانكه در او كارگر شود                آن بى‏محل سفر كن ما را خبر كنيد

منعش كنيد از سفر و در ميان منع                  اغراق در صعوبت رنج سفر كنيد                          *ديوان: 89