شش رهنمود :مهارت گوش دادن را در خود بپرورانيد! از فریبا علومی یزدی
همه ما خوب صحبت می کنيم، اما با گوش دادن مشکل داريم. دانشمندی می گويد، " تنها علتی که گوش می دهيم اين است که بدانيم بعد از آن چه چيز بگوييم." در اينجا راه هايی را برای تغيير دادن عادات گوش دادن آورده ايم.
در همین مورد: 4 نکته : آغاز گوش دادن ، سکوت
اسامی! ابتدا، وقتی شخصی را برای اولين بار می بينيد نام او را تکرار کنيد. اين کار باعث می شود که اول گوش دهيد و دوم صحبت کنيد. شما خواستار اين هستيد که به لحاظ فکری شنونده خوبی باشيد، و تکرار کردن نام مخاطبتان برای رساندنتان به اين هدف به شما کمک خواهد کرد. از نام مخاطبتان در سوالی که از او می پرسيد استفاده کنيد. " اولين بار است که به اينجا آمدی، آقای محمد؟ "
سوال بپرسيد! دوم، زمانی که انتظار شنيدن صحبت های خاصی را از مخاطبتان داريد، از او سوال بپرسيد. با اين کار شما بيشتر گوش می دهيد، و معمولا اطلاعاتی که به دست می آوريد باعث می شود مکالماتی با کيفيت بالاتر ايجاد کنيد. پيش از اينکه اطلاعات بدهيد، اطلاعات بگيريد.
سکوت کنيد! سوم، وقتی تلفن زنگ می زند برای پاسخگويی به آن عجله نکنيد. چند لحظه صبر کنيد تا بتوانيد به جای اينکه به اين فکر کنيد که وقتی تلفن زنگ می زد به چه کاری مشغول بوديد به لحاظ روحی آماده گوش دادن به صدای کسی که پشت خط است بشويد. با چند لحظه مکث پيش از پاسخگويی به تلفن می توانيد از همان آغاز مکالمه شنونده بهتری باشيد. به علاوه، طوری گوش دهيد که انگار می خواهيد اطلاعاتی که به دست می آورديد را در اختيار ديگران بگذاريد. بنابراين بر نکات و دلايل کليدی و ايده های اصلی خوب توجه و تمرکز می کنيد.
کلام و فضای اطرافتان را ساده و خلوت کنيد! چهارم، صداهای ناهنجار و يا آشفتگی هايی که در اطرافتان شنيده و يا ديده می شوند و به راحتی باعث سردرگمی شما می شوند را حذف کنيد. برگه های يادداشت، خودکارها، پوشه ها، ساعت، و خرت و پرت های ديگر می توانند حواستان را پرت کنند، و حتی خود نمی فهميد که دچار حواس پرتی شده ايد تا زمانی که متوجه می شويد که هيچ ايده ای درباره آنچه مخاطبتان می گويد نداريد.
زمان دلخواهتان را انتخاب کنيد! پنجم، اگر امکان دارد زمان گوش دادن را خود تعيين کنيد، در طول روز زمانی که به لحاظ فکری هشيار تر هستيد را انتخاب کنيد. اگر سحر خيز هستيد قرارهای ملاقات مهم، مصاحبه ها، و يا مکالمات تلفنی خود را صبح برقرار کنيد. اگر ايجاد ارتباط در هنگام صبح برايتان سخت است، عصر ها اين کار را انجام دهيد. هشياری و تيزهوشی خود را زمانی که از لحاظ فيزيکی و يا فکری خسته باشيد از دست می دهيد.
مشکلتان را بپذيريد و بيان کنيد! در نهايت، از اينکه اقرار کنيد زمان مناسبی برای ايجاد مکالمه برايتان نيست نهراسيد. می توانيد بگوييد، " ببخشيد من متوجه آخرين نکته ای که بيان کرديد نشدم. اگر ممکن است آن را تکرار کنيد. " يا " من شرايط خوبی برای گوش دادن به صحبت هايتان ندارم؛ اجازه بدهيد صندلی ام را تغيير دهم و در طرف ديگری بنشينم." يا " ممکن است مکالماتمان را به زمان ديگری در بعد از ظهر موکول کنيم؟ بايد برای صرف نهار بروم." هر يک از اين پاسخ ها به شخصی که در حال گوش دادن به او هستيد می فهماند که شما می خواهيد که به صحبت های وی گوش دهيد، و برای صحبت های او اهميت قائل هستيد.
مطالب مرتبط: