رهنمودهایی‌ برای‌ سخنرانی‌ و سخنوری‌

1 ـ اگر می‌خواهید ناطق‌ شوید اول‌ میل‌ آن‌ را شدیداً در خود ایجاد کنید و به‌ سخن‌ گویندگان‌ و سخنوران خوب‌ گوش‌ فرا دهید .

2 ـ در سخنوری‌ باید راستگو ، صمیمی‌ و خیرخواه‌ باشید و برای‌ ایجاد انفعالات‌ شورانگیز در شنونده‌ باید خود سوزی‌ در سر داشته‌ باشید .

3 ـ وقتی‌ در حضور جماعت‌ برای‌ سخنوری‌ حاضر می‌ شوید هیات‌ خود را درست‌ و به‌ قاعده‌ بسازید.

4 ـ آنچه‌ را می‌ خواهید بگویید قبلاً برای‌ خود واضح‌ و معلوم‌ نمایید .

5 ـ خود را به‌ جای‌ شنوندگان‌ بگذارید و با توجه‌ به‌ این‌ نکته‌ مطالب‌ خود را تنظیم‌ کنید .

6 ـ فوراً وارد مطلب‌ شوید و طبیعی‌ و ساده‌ و روان‌ و موزون‌ سخن‌ بگویید .

7 ـ بلند صحبت‌ کنید تا همه‌ بشنوند و در سخن‌ گفتن‌ از تجربیات‌ و مشاهدات‌ خود ،رغبت‌ و منافع‌ شنوندگان‌ را در نظر بگیرید .

8 ـ از پراکنده‌ گویی‌ و پر چانگی‌ که‌ یکی‌ از بزرگترین‌ آفات‌ سخنوری‌ است‌ بپرهیزید .

9 ـ از بکار بردن‌ عبارات‌ بلند و عالمانه‌ و فضل‌ فروشی‌ دوری‌ جویید .

10 ـ اگر می‌ خواهید سخنان شما‌ مؤثر واقع شود چهار کلمه‌ شور ، احساس‌ ، روح‌  و  هیجان‌ را فراموش‌ نکنید .

11- در بیان‌ مطالب‌ موقع‌ شناسی‌ را از نظر دور ندارید .

12 ـ تند و با سرعت‌ حرف‌ نزنید .

13 ـ حروف‌ آخر کلمات‌ را نخورید .

14 ـ در سخن‌ گفتن‌ ، مطالب‌ خارج‌ از بحث‌ را به‌ میان‌ نکشید .

15 ـ هر وقت‌ سخنوری‌ در پیش‌ دارید قبل‌ از آن‌ جسم‌ و روح‌ خود را خسته‌ نکنید .

مطلب مرتبط: یازده رهنمود که سخنرانان حرفه ای نباید انجام دهند.